Ποιο είναι το αγαπημένο ποτό του Τζέιμς Μποντ;

Όχι η βότκα μαρτίνι.

  Μία επίμονη μελέτη όλων των έργων του Φλέμινγκ, την οποία θα βρείτε στο www.atomicmartinis.com, αποκάλυψε ότι ο Τζέιμς Μποντ έπινε, κατά μέσο όρο, ένα ποτό ανά εφτά σελίδες.

  Από τα 317 ποτά που κατανάλωσε συνολικά, το αγαπημένο του είναι με διαφορά το ουίσκι - ήπιε συνολικά 101 ουίσκι, εκ των οποίων πενήντα οχτώ μπέρμπον και τριάντα οχτώ σκοτσέζικα ουίσκι. Του αρέσει επίσης πολύ η σαμπάνια (τριάντα ποτήρια) και στο βιβλίο Ζεις μονάχα δυο φορές (1964), η ιστορία του οποίου διαδραματίζεται κυρίως στην Ιαπωνία, ο Μποντ δοκιμάζει σάκε. Του αρέσει: πίνει τριάντα πέντε ποτήρια.

  Ο Μποντ επιλέγει το υποτιθέμενο αγαπημένο του ποτό, τη βότκα μαρτίνι, δεκαεννέα φορές, ενώ πίνει σχεδόν ισάριθμα τζιν μαρτίνι (δεκαέξι - αν και τα περισσότερα τα έχουν παραγγείλει άλλοι για εκείνον).

  Η διάσημη ατάκα «χτυπημένο, όχι ανακατεμένο» εμφανίζεται για πρώτη φορά στο βιβλίο Τα διαμάντια είναι παντοτινά (1956) αλλά ο ίδιος ο Μποντ την εκστομίζει στο Δόκτωρ Νο (1959). Ο Σων Κόνερυ ήταν ο πρώτος κινηματογραφικός Μποντ που είπε «χτυπημνένο, όχι ανακατεμένο», στην ταινία Επιχείρηση Χρυσοδάκτυλος (1964), και από τότε χρησιμοποιήθηκε στις περισσότερες από τις ταινίες που ακολούθησαν. Το 2005 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την ψήφισε ως την ενενηκοστή καλύτερη ατάκα όλων των εποχών.

  Η προσωπική συνταγή του Τζέιμς Μποντ για το μαρτίνι, όπως εμφανίζεται στο πρώτο βιβλίο, Καζίνο Ρουαγιάλ (1953), είναι η εξής: «Τρία μέρη Γκόρντον, ένα μέρος βότκα, μισό μέρος Κίνα Λιλέ. Χτυπήστε πολύ καλά μέχρι να παγώσει, έπειτα προσθέστε μια μεγάλη λεπτή φέτα φλούδας λεμονιού».

  Αυτή είναι η μοναδική φορά που ο Μποντ αναμειγνύει το τζιν με τη βότκα. Ο ίδιος ονόμασε το κοκτέιλ Βέσπερ, από τη Βέσπερ Λυντ, τη διπλή κατάσκοπο που του είχε προκαλέσει το ερωτικό ενδιαφέρον στο βιβλίο. Εκείνη είναι μάλιστα το κορίτσι που πίνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στα βιβλία του Φλέμινγκ.

 Γιατί ο Μποντ επιμένει τόσο πολύ στο «χτυπημένο» μαρτίνι; Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, το χτυπημένο τζιν μαρτίνι ονομάζεται Μπράντφορντ. Οι σχολαστικοί το απορρίπτουν επειδή με το χτύπημα εισάγεται αέρας που οξειδώνει -ή αλλοιώνει- τα αρωματικά συστατικά του τζιν. Όμως δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα με τη βότκα· το χτύπημα παγώνει το ποτό και αναδεικνύει τη γεύση του.

  Ο Ίαν Φλέμινγκ προτιμούσε τα μαρτίνι του χτυπημένα και με τζιν. Προς το τέλος της ζωής του, ακολουθώντας τις εντολές του γιατρού του, σταμάτησε να πίνει τζιν και το αντικατέστησε με μπέρμπον, γεγονός που ίσως εξηγεί την αδυναμία του ήρωά του στο συγκεκριμένο ποτό. Ο Φλέμινγκ και ο Μποντ ήταν δύο άντρες που ήξεραν πολύ καλά τι τους άρεσε.